Deniz koydum adını Sana bakarken seni görmeyi unuttum Tutmasan ellerimden sanki düşeceğim aniden Denizlere sordum seni bir haber bir iz aradım Deniz koydum adını sevgilim Deniz koydum adını çünkü sana olan sevgim denizlerden bile büyüktü Karanlıklarda aradım seni boş caddelerde Bulamayınca haykırdım adını denizlere Gökyüzüne baktım seni görürüm diye İçimde hala bir umut eski günlere Yalandı yaşadıklarımız sanki Sen değimliydin deniz gözlüm seni seviyorum diyen Deniz koymadık mı sevgimizin adını Unuttun mu deniz gözlüm


YAZAN : MUSTAFA SÖNMEZ

Atakan

Gel şöyle karşıma Atakan!
Sen anlarsın beni yalnız,
Gel de biraz dert yanalım şu hayattan...

Bilirsin çocukluktan beri hep beraberdik biz,
Ayıramadı kimse...
Ne mahalle maçlarında ayrı takımda olmamız,
Ne sokakta kimsesiz kalan bir kediyi paylaşamamız,
Ne senin benden hızlı koşman ve benim her seferinde düşmem,
Ne de harçlıksız kaldığımız bir bayram sabahı ateşle oynamamız...

Her zaman birlikteydik, bilirsin,
Eminim anlattıkça da özenirsin...

Zamanla büyüdük Atakan, sessizce büyüdük!
Sormadık kimseye, onun için de herkese küstük...

Nereye büyüyecektik peki?
Başımız arşa çarparsa ne oalcaktı?
Hiç elimizden tutmayan insanlar o zaman mı destek olacaktı?
O zaman mı bizi kurtaracaklardı?

O zaman geldi Atakan, başımız çarptı arşa,
Kimsenin elimizden tutmasına gerek kalmamıştı ama,
Belki anlamamışlardı bizi, belki duymamışlardı olsun!
Biz birbirimizi duymanın ve güçlü olmanın yolunu bulmuştuk...

Apar topar evden çıkar gibi çıktık çocukluktan,
Attık kendimizi bir hengâmenin içine,
Eser kaldı mı bir yokla bakalım o yıllardan,
Bende var bir parça, o da bazen pus oluyor gözlerime...

Biz bayağı büyümüştük Atakan!
Bir kızı sevecek kadar büyükümştük...
Hatta ben biraz fazla mı büyümüştüm Atakan?
Gece seni uyutmazdım, hani birlikte sabahlayıp üşümüştük...

Derya'yı hatırlıyor musun sen Atakan?
Hani her gece beklerdim ya bir sesini,
Bir nefesini,
Bir düşünü,
Bir gülüşünü...

Hani seninle birlikte beklemiştik sabahın beşinde otogarda,
Senin gözlerinde biraz uyku,
Benim yüreğimde kırık bir sevda...

Gelmemişti değil mi Atakan?
Boşuna sürüklemişti bizi otogara...
Aslında boşuna değildi Atakan,
Bana çok şey söylemişti farkında olmadan Derya...

Kaç gece Derya'yı düşünüp de uyutmamıştım seni desen hatırlar mısın?
Acaba o kara ve dipsiz kuyudan farksız geceleri saymış mıydın?
Tek tesellimiz yine birbirimizden ibaretti galiba Atakan!
Yoksa sen beni o sabahsız gecelerde duyar mıydın?

Şimdi neredesin Atakan?
Neredesin kardeşim?
Araya başkaları da girdi deme Atakan!
Ben o aradaki herkesi çoktan silmiştim...

İstanbul - 27.03.2007